De eerste drie maanden verliep het contact met de huisarts, het ziekenhuis in Den Helder en de apotheek goed. Maar toen ik eenmaal de ATG-behandeling achter de rug had in het VUmc, veranderde dat.

Hoe makkelijk is het om tegen iemand te zeggen: jij bent het belangrijkste! Geef je grenzen aan! Hoe moeilijk kan het zijn er vervolgens zelf naar te handelen?

Vanaf de allereerste dag tot nu heb ik veel steun gehad van vrienden, kennissen, familie en collega’s. En dat heeft me heel goed gedaan. En ook al is het maar een kaartje, dat kaartje beurde me op als het even niet meer ging. De lieve woorden ontroerden me regelmatig, het gaf me kracht, hoop en liefde. Ik voelde dat mensen nog aan me dachten. En dan al die appjes, telefoontjes, bloemen en bezoek. Het heeft zoveel voor mij betekend!